Ik geloof in mezelf

Zo liet ik laatst een reading doen. Ik kende dit healingcentrum van de socials, zij gebruikte dezelfde symbolen die ik eens in dromen had gezien. Daardoor ben ik ze een tijd geleden gaan volgen, het voelde goed, en zo gaf ik mezelf een reading als verjaardagscadeautje.

Ze vertelden me dingen die ik in een andere vorm eerder hoorde en er vielen dingen op hun plek. Dingen waar ik nu aan kan werken en mijn gezondheid. Het was magisch, ging over vorige levens en mijn rol daarin. De krachten die ik toen had en het ging zelfs verder dan dit aardse bestaan. 

Als ik een ander dit verhaal had horen vertellen en ik zou voelen dat dit klopt, dan zou ik alle details willen weten, ik zou er van smullen en het in mijn systeem zelfs voelen dat dit waar is. Ik zie ook de kracht van die persoon. 

Echter, de dag na mijn eigen reading had ik eigenlijk een beetje een kater. ‘Wie ben ik nou eigenlijk? Waarom zou ik zo speciaal zijn, en zouden zij deze readings niet aan iedereen zo geven?’ Vervolgens nam mijn systeem het weer even over, ik voelde dat zij wel zuiver waren. Gelukkig. Maar toen ging mijn ego verder ‘Misschien vertellen ze dan alleen je diepste verlangen. Iedereen wil speciaal zijn, dus doe nou maar gewoon.’ En zo deelde ik mijn twijfels met de mooiste mensen om mij heen, die me volledig begrepen. Zij luisterden en gaven me soms wat advies. 

Ik word vaak een beetje ongemakkelijk als mensen mijn leven zo ontzettend leuk vinden, en dat ik alles zo goed voor elkaar heb. Als ik daar even over nadenk dan zie ik vooral de dingen die verbeterd kunnen worden. Het is mijn ego en aangeleerde bescheidenheid en die vooral ontstaat door een aanleiding van buitenaf.

Hoe moeilijk is het om te zeggen ‘Ik ben enorm trots op mezelf, ik heb het goed voor elkaar, mijn zaakjes op orde, fijne mensen om mij heen en heel veel mooie en magische dingen gemanifesteerd!’?

Net als om advies worden gevraagd, dat kan ik soms ook lastiger accepteren. Hoewel het mijn natuur is om mee te denken, ik wil graag mensen helpen, op een positieve manier, maar als het dan direct op de vrouw afgevraagd wordt… Voel ik me vereerd en denk ik tegelijkertijd, wat heb ik nu eigenlijk te vertellen?

Het zette me aan het denken. Ik volg al jaren op veel vlakken mijn hart. Waarom vind ik dit dan toch zo moeilijk?
Vanaf dat moment wordt er van alles in gang gezet en lees ik onder andere op Instagram bij een van onze medeschrijvers Mirjam over de kracht van onze naam. En alles valt meer op haar plek. 

We zijn allemaal verbonden, en dus even speciaal, ik ben daarbij niet beter of verheven. We hebben allemaal onze eigen set van skills en krachten meegekregen en tappen tegelijkertijd allemaal uit dezelfde bron! We zijn één. Als dat landt voelt mijn lijf al rustiger. En ik gebruik een van mijn tools van mijn voedingscoach Daphne Hieltjes. Ik maak van mijn ego een persoon, en zet hem (ja het is een hij) op een stoel en laat hem grumpy zijn. En als ik hem zo dan zie zitten dan vind ik hem ineens toch heel lief en blijkt dat we eigenlijk best door één deur kunnen!

Mijn lessen 

• Ik mag geloven in mijzelf, ik ben de ster in mijn eigen film.
• Mijn ego is eigenlijk best ok, en als ik heb geluisterd wat hij zegt, dan kunnen we samen voelen en dat voelt heel veilig, zijn we allebei blij!
• De kwaliteiten die anderen in mij zien, mag ik best gebruiken!
• Ik ben net zo speciaal als jij.

Nu voel ik dat het klopt wat zij hebben gezegd. En hou het alsjeblieft geheim, want mensen denken dat ik gek ben geworden, als ik dit hardop uitspreek… Ik was op Atlantis en heb daar van alles gedaan, ik had bijzondere krachten, zag de val van Atlantis aankomen en ik heb contact gehad met mijn thuisplaneet. 

Ik ga nu even mijn magische krachten oefenen en show ze als ik ze onder de knie heb, oke?

‘Beam me up, love! Zie je daar.’